Congresspeech Nathánaël Post
Ik vind het een enorme eer om hier te mogen staan. Ik zal u in alle eerlijkheid zeggen dat ik 10 jaar geleden niet had kunnen denken dat ik op mijn 22e zou speechen op het ChristenUnie-congres.
Ik wil mijn speech beginnen met het uitspreken van mijn waardering en respect voor Carola Schouten, Maarten van Ooijen, Don Ceder en Mirjam Bikker voor hun enorme inzet de afgelopen maanden rondom migratie. De ChristenUnie heeft zich van haar sterke kant laten zien. We lieten ons niet in een hoekje duwen. Carola, Maarten, Don en uiteraard ook onze partijleider Mirjam: jullie verdienen echt een groot applaus. Ik denk dat ik namens velen spreek als ik zeg dat ik opgelucht ben over hoe het is afgelopen. Ja, nieuwe verkiezingen zijn niet ideaal, maar het biedt wel een kans om ons verhaal des te sterker naar voren te brengen.
Want we hebben een prachtig verhaal te vertellen, beste mensen. Wij zijn de partij die zorgzame gemeenschappen wil creëren. We willen omkijken naar onze naasten. Waar links de overheid als uitkomst ziet en waar rechts de markt als uitkomst ziet, daar zien wij de gemeenschappen als antwoord op de vragen van deze tijd. Want er is echt nog heel veel te doen!
Mark Rutte zei eens in een interview: laten we een beetje kijken naar de dingen die wel goed gaan in dit land. En dit past precies in de lijn van wat hij weleens eerder zei: we leven een gaaf land. Soms heb ik de neiging om dat dan ook te denken. Ja, voor velen is Nederland een geweldig land. Als ik alleen even naar mijzelf kijk dan kan ik inderdaad tot die conclusie komen: ik kan studeren in de prachtige stad Leiden, ik heb de luxe om mijn studie te vertragen doordat ik voorzitter ben van PerspectieF, ik heb twee liefhebbende ouders die altijd voor mijn klaar staan. Dus ja, ik heb niks te klagen. Nou dan heeft Rutte toch gewoon gelijk zult u misschien wel denken? Maar Nederland bestaat niet alleen uit mensen zoals ik. (pauze)
Ik ben opgegroeid in Rotterdam. Rotterdam is een prachtige stad om te mogen wonen. Maar ik hoef u niet te vertellen dat Rotterdam niet de rijkste gemeente van NL is. Sterker nog, het is de armste gemeente van Nederland. Om mij heen waren veel mensen afhankelijk van hulp van de gemeente en de voedselbank. Begrijp me niet verkeerd: ik ben erg blij dat er een voedselbank bestaat voor mensen die anders geen eten hebben. Ik heb dan ook enorm respect voor de mensen die dit hebben opgericht. Ze mogen ook best wel even genoemd worden: Sjaak en Clara Sies, tevens ook lid van onze partij! (applaus). Zij zijn naar mijn mening de belichaming van die zorgzame gemeenschappen, letterlijk zorgen in een gemeenschap waar die hulp hard nodig is. Maar toch ben ik zeer verontwaardigd dat in dit gave landje er nog mensen iedere week naar de voedselbank moeten om hun kinderen eten te kunnen geven. Het raakt me diep als ik zie dat een vader of een moeder niet zelfstandig voor hun kinderen kunnen zorgen. En dat komt niet doordat die ouders niet hard genoeg werken, het komt simpelweg doordat ze of niet uit het juiste gezin komen of doordat ze een andere achternaam hebben. DIT MOET ECHT ANDERS. Ik wil in land leven waar je achternaam niet bepaald hoeveel je gaat verdienen, ik wil in een land leven waar de welvaart van je ouders niet bepalen wat jou toekomst is, ik wil in land leven waar niemand meer naar de voedselbank hoeft, ik wil in een land leven wat we met recht gaaf kunnen noemen! (applaus). En daarom ben ik ook trots om lid te zijn van de ChristenUnie. De ChristenUnie durft te kiezen voor een hoger minimumloon! Want het mag niet zo zijn dat een ouder volle dagen moet werken en vervolgens nog niet kan voorzien in wat de kinderen nodig hebben.
Ik ben geen expert op het gebied van armoedebestrijding. Maar die kennis hebben we wel in de partij. Ik denk dan aan een Michiel Graus die wethouder armoedebestrijding was in Rotterdam, ik denk dan aan een Carola Schouten die minister van armoedebestrijding is. Laten we de krachten bundelen en echt werk maken om Nederland eerlijker te maken. Ik wil dan ook niet geloven dat het onmogelijk is om de armoede te bestrijden. Het is een kwestie van politieke keuzes. Laten wij dan de juiste keuzes maken. Dat is ook de reden dat PerspectieF bestaanszekerheid heeft opgenomen in de lijst met speerpunten. Want hoe cliché het bijna is deze dagen, het thema bestaanszekerheid is ontzettend belangrijk. Zolang er nog actief gekozen wordt om grote fossiele bedrijven te steunen met miljarden, terwijl de normale arbeider in dit land elk dubbeltje moet omdraaien, is bestaanszekerheid een thema op onze agenda. Daarnaast blijven we ons inzetten voor asiel en migratie, duurzaamheid en klimaat. Dit doen we met principes en lef! Iets waarin we misschien wel kunnen leren van XR. Laten wij als ChristenUnie de partij zijn die VOOROP gaat als er gekozen moet worden voor onze mooie schepping. Waar we durven te geloven in elkaar. Want ik geloof in mijn partij en ik weet dat de mensen die op dit moment aan het roer staan hun werk met de beste intenties doen.
In aanloop naar dit verkiezingscongres is al enorm veel werk gedaan. Maarten en zijn campagneteam hebben al heel wat overleggen gehad en de verkiezingsprogrammacommissie heeft ook bergen werk verzet. En er zijn ontzettend veel mensen die hard aan het werk zijn om de beste resultaten te behalen aankomende 22 november. Zou ik u om een applaus voor deze mensen mogen vragen? Maar ik wil toch ook hier een oproep doen. Help alstublieft mee! Het is geen geheim dat alle hulp op dit moment gebruikt kan worden. Dus trek uw blauwe jas aan en ga aan de slag.
Ik wil afsluiten met een Bijbelvers:
‘’Ik sla mijn ogen op naar de bergen,
vanwaar mijn hulp komen zal.
Mijn hulp is van de HEERE,
Die hemel en aarde gemaakt heeft.’’
Psalm 121:1-2
Die hulp waar deze psalmdichter over schrijft wens ik u allemaal toe!
