"Geen burgerlijke ongehoorzaamheid, maar burgerplicht"

Op 10 maart vond er een jongerendebat plaats in het stadhuis in Leeuwarden. Dit debat was georganiseerd door Vluchtelingenwerk Friesland, i.s.m. het platform Flechtelingen Wolkom, en gold als afsluiting van de expositie ‘Levensweg’ van Iris Honderdos i.s.m. zeven vluchtelingen. Thema's waren o.a.: asielzoekers, vluchtelingen, vertrekcentra, noodopvang etc.
Naast Gert Prins namens PerspectieF deden het CDJA, Dwers (Friese afdeling van Dwars), de JD, JS, JOVD en Rood mee. Onder leiding van het oud-PvdA tweede kamerlid Bert Middel werd er gediscussieerd over “van harte Pardon”.

Nadat het programma geopend was en Bert Middel welkom geheten was kregen alle zeven deelnemers een stelling waar ze in drie minuten iets over moesten zeggen.
De JOVD mocht de spits afbijten met de stelling hoe schrijnend het is als minister Verdonk uit 9000 brieven slechts 220 personen schrijnend bevindt. Inderdaad schrijnend vond de JOVD, en hij pleitte er dan ook voor om het pardon te verruimen, maar wel te handhaven, want, zo betoogde hij, er zit een spanning tussen de verzorgingsstaat en een immigratieland.
Rood betoogde daarbij dat het sterk uitgebreid moet worden. Op de stelling “progressieve partijen in de Tweede Kamer manipuleren met emoties” was hij kort maar krachtig – de progressieve partijen manipuleren niet.
Het CDJA kreeg de stelling “waar is de barmhartigheid gebleven?” Nederland doet wat aan leedverzachten, was het CDJA van mening, en daardoor kwamen de asielzoekers hierheen. Velen vervielen in de illegaliteit, en dit kabinet maakt daar een einde aan. Het huidige beleid is een positieve manier om uitgeprocedeerden op een waardige manier te helpen terugkeren.
Dwers mocht ingaan op de stelling: asiel beleid is streng, maar ook rechtvaardig? Het eerste deel van de stelling was Dwers het volledig mee eens; asielbeleid is streng. Of het rechtvaardig is in Nederland? De Nederlandse wet stemt niet overeen met VN verdragen. Dwers concludeerde dan ook dat het Nederlandse asielbeleid te streng en niet rechtvaardig is.
Na Dwers mocht Gert namens PerspectieF zijn licht laten schijnen over de vraag of burgerlijke ongehoorzaamheid nu acceptabel was of niet. Toegestaan vond Gert, het gaat hier niet over asielzoekers maar mensen. Sterker nog, het is onze burgerplicht, iets wat met een applaus vanuit de zaal beantwoord werd. Het is ook onze Bijbelse plicht, om mensen te helpen waar we kunnen. We moeten wel een goed filter hebben, maar waar iemand niet terug kan, moet je hem ook niet terugsturen.
Volgens de JD is het zo dat de coalitie meestal belangrijker is dan de principes. Daarnaast moet je eerlijk zijn en je aan je afspraken houden. Eerlijk zijn is ook conform de wet -> waaraan de JD de conclusie verbond dat het moet blijven zoals het is. Het aantal mensen dat mag blijven is al meer dan de vorige kabinetten hebben toegelaten (wat de JD een verdienste van D’66 noemde); het zou nu niet eerlijk zijn ten opzichte van de anderen om een generaal pardon door te voeren: niet afwijken van de wet dus.
Bij de JS stond het begrip solidariteit centraal. Solidariteit ten opzichte van arm en rijk, jong en oud, hier en de rest van de wereld. Vanuit de JS was er in de tijd van de paarse kabinetten veel verzet tegen de vreemdelingen wet van Job Cohen (de stelling: oud-staatssecretaris Cohen staat aan de basis van dit drama). De JS noemde het onmenselijk om gezinnen zo lang te laten wachten. Ze zijn daarom ook voor een breed pardon, want dat is in andere Europese landen ook gelukt zo stellen de JS. Ook de situatie rondom illegalen moet aangepakt worden.

Hierna mochten er vragen gesteld worden, en reageerden de jongerenorganisaties op elkaars argumenten. Op de vraag waarom D’66 de groep niet groter wilde maken antwoorden ze dat het niet om het getal ging. Ze gaven toe dat er onduidelijke criteria zijn, maar het is de verdienste van D’66 dat er een ruimer pardon is dan voorheen. Het CDJA vond dat het pardon zoals het er nu lag goed was. De uitspraak van de rechter is bindend. Ook de JD vond dat de situatie zoals die nu is goed is. Binnen de JOVD verschillen de meningen, de spreker pleitte wel voor een ruimer pardon, maar vond wel dat het recht moet blijven spreken. In het verleden was er geen beleid, en de overheid moet toegeven dat ze voor een deel fout zat. Gert pleitte er namens PerspectieF voor dat we de rotzooi van paars nu definitief moeten opruimen, de mensen netjes moeten laten blijven en dat we het nu eens over het nieuwe beleid moeten gaan hebben. En wat moeten we met gescheiden gezinnen doen waarvan de minister zegt dat ze niet gescheiden zijn, maar die dat in werkelijkheid wel zijn? Motie van wantrouwen indienen tegen de minister volgens het CDJA, de JD en de JOVD.Rood noemde het beleid van de huidige regering inhumaan. De overheid heeft een grote fout gemaakt, terugsturen is daarom onredelijk. Dwers vond dat iedereen die al 3 jaar of langer in procedure zit mag blijven. We moeten nu eerst de rotzooi van de oude regering opruimen. De nieuwe wetgeving is niet goed, maar wel een stuk duidelijker.

Al met al was het een interessant debat, en werden pittige vragen gesteld, schrijnende en emotionele verhalen verteld en werd er stevig gedebatteerd. Een duidelijke winnaar was er niet, het CDJA en de JD hadden de meeste moeite om staande te blijven met hun argumenten.