Beste PerspectieF-ers, beste gasten,

Wie de afgelopen maanden het Nederlands Dagblad, het Reformatisch Dagblad of het Katholiek Nieuwsblad gevolgd heeft is de naam PerspectieF regelmatig tegengekomen. Dankzij het onderzoek dat de hoofdredacteur van Perspex, Simcha Looijen, opstartte maakte PerspectieF weer nieuws. Dit keer ging het om de toelating van katholieken tot de ChristenUnie. De discussie is de afgelopen weken nog enkele keren teruggekomen, waarbij weer eens de meerwaarde van Ebate bewezen werd als open podium binnen de ChristenUnie. Langzaam maar zeker wordt nu de koers duidelijk. Binnen de ChristenUnie gaat het er niet om uit welk kerkgenootschap je komt, maar dat je je kan vinden in de Unieverklaring en Uniefundering. Laat één ding duidelijk zijn: binnen PerspectieF is dat in ieder geval het beleid. Op basis van Gods woord willen we bewogen politiek beoefenen.

Dat is ook wat we verwoord hebben in het beleidsplan “Actieve jongeren, bewogen politiek”. Daarbij hebben we drie speerpunten verwoord: politieke acties, inzetten op lokale afdelingen en maatschappelijke bewustmaking van jongeren. En – als ik zo vrij mag zijn – we gaan de goede kant op.
In de vier maanden sinds november hebben vier nieuwe afdelingen het licht gezien. Er kookt en bruist van alles her en der in het land. En met de prominente aanwezigheid van PerspectieF op het UnieCongres van 24 april verwacht ik dat de doelstelling van 40 afdelingen eind 2006 makkelijk gehaald wordt.
Aan de ontwikkeling van acties wordt driftig gewerkt, zodat we flink uit kunnen pakken met het festivalseizoen. De actie Stop de Porno wordt opnieuw opgepakt langs een andere route. PerspectieF neemt het initiatief om een platform te vormen dat zich met de porno-problematiek gaat bezighouden. Hier gaan we vast en zeker meer van ons laten horen.
En ondertussen wordt er stevig werk gemaakt van de maatschappelijke bewustmaking van jongeren. Met als thema “Wat doe jij eraan?” trekken we met de hulp van Gerald Troost jongeren naar politieke avonden die anders niet eens over politiek zouden nadenken. En een positief neveneffect is dat we een groot aantal leden werven met deze en andere acties. De laatste drie maanden hebben we maar liefst 200 nieuwe leden gemaakt. Zo komt het dat we ondanks het uitschrijven van een groot aantal niet betalende leden weer bijna op 1800 leden zitten. Dit moeten we doorzetten: op naar de 3000!

Stuk voor stuk positieve ontwikkelingen; we gaan absoluut de goede kant op. Maar we moeten onszelf niet voor de gek houden door te denken dat we er al zijn. Daarvoor zijn er teveel onzekerheden en bedreigingen. Want we mogen dan een ambitieus programma hebben, waarin actie en promotie centraal staan, zonder actieve leden komt er weinig van de grond. Te veel werk komt op de nek neer van te weinig mensen. Ik wil een ieder die actief is op lokaal of commissieniveau bedanken voor jullie inzet. Jullie zijn de ruggengraat van PerspectieF. Maar er moeten er meer bij! Kijk eens in je omgeving rond of je mensen kent die wel wat binnen PerspectieF kunnen doen. Schakel je studentenvereniging in of je kerkelijke gemeente. Laat zien dat politiek niet alleen een leuke hobby is, maar dat het iedereen raakt. En laat vooral zien in woorden en daden hoe politiek actief zijn een daad is van christen-zijn.

Ja, ook politiek actief zijn is een daad van christen-zijn. In de Verklaring van Lausanne staat het als volgt: “Wanneer mensen Christus aannemen, gaan zij door wedergeboorte deel uitmaken van zijn Koninkrijk en moeten niet alleen trachten de gerechtigheid daarvan in eigen leven gestalte te geven, maar die ook te midden van een onrechtvaardige wereld uit te breiden.”
Wij zijn het zout van de wereld en we hebben wat te laten zien. Jezus Christus is koning, profeet en priester en wij mogen dat als zijn navolgers ook zijn.
Als koningen hebben we te vechten tegen de zonde. Zoals Petrus zegt dat we ons van de zonde vrij moeten houden. Ons moeten onthouden van vleselijke begeerten. Dáár begint het: in ons eigen leven. Wanneer we anderen verwijten maken en zelf niets doen aan zonden in ons leven slaan we de plank mis. We mogen leven als verloste mensen.
Als profeten belijden we Christus’ naam. Uit zijn naam spreken we over maatschappelijke ontwikkelingen. Een profeet legt de vinger bij de rotte plek. Zoals de profeten in Israel die het volk aanspraken op de slechte zorg voor wezen, weduwen en vreemdelingen. Profetische politiek zal in deze tijd opkomen voor de zwakkeren hier en elders in de wereld, en voor het milieu. Profetische politiek legt zich niet neer bij de gigantische aanwezigheid van porno, legt zich niet neer bij duizenden abortussen per jaar en legt zich niet neer bij het bestaan van heroïnehoertjes. En profetische politiek wijst mensen op het belang van solidariteit tussen arm en rijk bij de ziektekosten, solidariteit tussen jong en oud bij de pensioenen en solidariteit tussen autochtoon en allochtoon bij immigratie en integratie. Een egoïstische levenshouding past christenen niet!
In dit alles mogen we ons kenmerken door een priesterlijke instelling. Zodat niet-christenen onze daden die ze eerst belachelijk maken, nog eens gaan bekijken en grond van de goede dingen die christenen doen God groot maken. Een priesterlijke houding is er een van genade en liefde. Van troost en dankbaarheid. Een houding van bewogenheid.
Zo mogen we in de wereld staan: als koning, profeet én priester. Het een kan niet zonder het ander: een christen die wel priester, maar geen koning en profeet wil zijn houdt een slap handje om je schouder. Een christen die wel koning wil zijn, maar geen profeet en priester blijft in zijn eigen gevecht tegen de zonde steken en vergeet dat er anderen zijn. En een christen die wel profeet, maar geen koning en priester wil zijn, vergeet dat hij zelf ook zondig is en kan geen genade tonen.

Laat dit onze drijfveer zijn! Laten we als actieve, jonge christenen bekend staan om onze bewogen politiek! Nederland heeft God nodig. Wij mogen instrumenten zijn om dat duidelijk te maken in woord en daad.
Als we zo ons werk doen en God het zegent, kunnen we anderen aansteken. Eerst in onze eigen kring, waar christenen vaak nog zo voor zichzelf leven. Maar ook daarbuiten. Steek elkaar aan, bemoedig elkaar! Jullie maken PerspectieF wat het is. Ik reken op jullie.