De ChristenUnie maakt zich op voor een plek in de oppositie. Hoe moet zij haar positie definiëren?

„Vrij van rechts en los van links moet de positie van de ChristenUnie zijn. Door zich te focussen op thema’s als eenzaamheid of onderwijs kan de Christen­Unie zich afzetten tegen de rechterflank. En met een sterke visie op thema’s als veiligheid en inte­gratie kan de partij zich profileren ten opzichte van de linkerkant, maar ook onderscheiden van partijen als de VVD en PVV, die nu het alleenrecht lijken te hebben als het om veiligheid en integratie gaat.”

Hoe moet ze zich verhouden tot een rechts kabinet?

„De ChristenUnie moet daar afstand van houden. Wij kunnen ons niet afficheren met een partij als de PVV, die stelsel­matig een bepaalde bevolkingsgroep uitsluit. De uitwassen van de islam moeten worden aangepakt, maar wij staan voor vrijheid van godsdienst voor alle mensen. Een rechts kabinet zal de tegenstellingen tussen wij en zij in Nederland verscherpen, terwijl wij juist vinden dat we met elkaar moeten omzien naar elkaar.”

PerspectieF is zelf ontstaan uit twee organisaties, de GPV-jongeren en de RPF-jongeren. Merken jullie nog iets van die bloedgroepen?

„Het leuke van PerspectieF is dat de meeste leden van onze organisatie de twee voor­lopers niet hebben meegemaakt. Ze staan er clean in. Juist aan onze achterban –hedendaagse christelijke jongeren– kun je zien hoe de ChristenUnie er over tien, twintig jaar uitziet.”

PerspectieF telt nu 2000 leden. Kunnen dat er meer worden?

„Het is ontzettend moeilijk om jongeren te enthousiasmeren voor politiek en hen aan een organisatie te binden. Dat is jammer, maar aan de andere kant houdt dat ons scherp. We kunnen niet achteroverleunen, maar we moeten actief blijven.”

Dit artikel verscheen op 23 september 2010 in het Reformatorisch Dagblad (zie ook deze link).