Een mening is een bepaalde overtuiging die uit een mens zelf voortkomt en daarom slechts van toepassing is op het aardse domein. Een religie, daarentegen, komt niet uit de mens voort, maar is een geopenbaarde waarheid met transcendente oorsprong, die dus ook buiten het hier en nu relevant is. Religies kunnen daarom antwoord bieden op vragen omtrent goed en kwaad, de zin van het bestaan en andere levensvragen.

Bovendien: welke mening is in staat om hoop en een bezielende gemeenschap te bieden zoals religies dat kunnen? Overigens is het verkeerd hanteren van begrippen nog tot daar aan toe, het miskennen van de rol van religie in onze geschiedenis is vele malen kortzichtiger.

De joods-christelijke noties van onder meer naastenliefde, verdraagzaamheid en onbaatzuchtigheid zijn zonder enige twijfel de belangrijkste stuwende krachten geweest in de vorming van onze normen en waarden en onze democratische rechtsstaat. Het is dus nauwelijks vreemd te noemen dat deze tradities een bijzondere positie innemen in onze wet- en regelgeving. Sterker, is het niet hoogmoedig het werk van tientallen vroegere generaties in één klap uit te willen wissen en daarmee tegelijkertijd een mogelijke bron van inspiratie voor vele toekomstige generaties weg te nemen? Laten andere politici dit goed beseffen, voordat ze dergelijke uitspraken doen.

DIt artikel is geschreven door Paul Schendering (bestuurslid CDJA), Wouter van den Berg (bestuurslid SGPJ) en Robert Heij (voorzitter PerspectieF, ChristenUnie-jongeren) en verscheen op 11 maart 2011 in De Volkskrant.