Afgelopen weekend sprak oud-minister Wouter Bos zich in het tv-programma Buitenhof uit over de problemen in de zorgsector. Bos, tegenwoordig werkzaam als adviseur zorg bij KPMG, schetste het dilemma tweeledig: enerzijds bestaat er een constante druk op de zorg om betere kwaliteit te leveren en wordt er steeds meer geëist vanuit de zorgbehoevende. Anderzijds wil men dat zorg steeds goedkoper wordt. Ook overheid en zorgverzekeringen kampen met dit probleem, wat jaarlijks leidt tot aanpassing van het basispakket en stijging van de premies. Maar hoe lang is dit nog houdbaar?

Vorig jaar schetsten Rabobank en BeBright, samen met 100 zorgexperts, dat de zorgkosten de komende 15 jaar met minstens 50% stijgen, van 69 miljard in 2008 naar 101 miljard in 2025. Je hoeft geen geleerde te zijn om te beseffen dat deze stijging ervoor zal zorgen dat de zorgkosten steeds meer drukken op ons uitgavenpatroon.

De noodzaak om in de kosten te snijden zal tot gevolg hebben dat het basispakket verder wordt versoberd en wellicht ook de wachtlijsten weer hun intrede doen. En om de inkomsten te verhogen zullen de ziektekostenpremies stijgen, alsmede het eigen risico. Daarnaast krijgen we onvermijdbaar steeds vaker te maken met ethische dilemma’s: is iemand van tachtig nog wel een operatie van 20 duizend euro ‘waard’? Hoe gaan we om met afwijkingen die al tijdens de zwangerschap bekend zijn? Moet iedereen nog in een ziekenhuis binnen zijn eigen regio behandeld kunnen worden?

De levensverwachting neemt nog altijd toe doordat de wetenschap steeds meer mogelijkheden biedt om gezond te blijven en van ziektes te genezen. Maar tot hoever en tegen welke prijs mag een mensenhand ‘ingrijpen’ in het menselijk lichaam? Het is van groot belang dat vanuit christelijke hoek kleur wordt gegeven aan deze ethische dilemma’s. Daarnaast is het in een steeds individualistischer wordende samenleving van belang dat vanuit christelijk perspectief het credo ‘zorg voor elkaar’ belicht blijft. De vraag is alleen hoeveel u wilt uitgeven om dit principe in ere te houden.

Deze column verscheen op dinsdag 8 november 2011 in het Friesch Dagblad. Robert Heij schrijft hier maandelijks een vaste column.