Dag 1
Janine - Bij de douane merk je al dat dit niet een alledaags weekend-tripje naar Barcelona is, iedereen wordt apart genomen en indringend ondervraagd over wat je gaat doen, met wie, waarom, wat er in je tas zit en wat je gaat bezoeken. Na aankomst bij het hotel hebben we gelijk de eerste lezing door schrijver en journalist Yossi Klein Halevi gevolgd over de achtergronden van het vredesproces. Hij: “both sides need to give up the fantasy of total control. No land is property of both”

Dag 2
Janine - Vandaag spreekt Arabisch-Israelisch journalist Khaled Abu Toameh die zijn visie geeft op het conflict. Hij noemt als een van de problemen voor de voortgang van het vredesproces dat de Palestijnse gemeenschap niet met een stem spreekt. Hij geeft aan dat zij zich eerst in één partij moeten organiseren. Ook vindt hij dat Israël zich fysiek moet afscheiden van de Palestijnen, niet alleen in Gaza, maar ook in de Westbank. Over de Arabische Lente zegt hij: “What is so springy about the Arab spring?”

Eva - De dag wordt afgesloten met een informeel diner met Israëlische politieke jongeren. Lijkt het conflict tussen Israël en de Palestijnen al complex, we kunnen op dit punt niet om de verdeeldheid binnen Israëlische (jongeren)partijen heen. In Israël wordt links/rechts inschaling niet op economisch vlak meegenomen, maar veel meer welke positie een partij in het conflict aanneemt. Heftig debat met grote tegenstellingen dus!

Dag 3
Janine - Gids Ben-Lev Kadesh brengt ons naar de Groene Lijn en de muur die door het Israëlische landschap slingert. Deze muur is gebouwd als veiligheidsbarrière tegen aanvallen van de Palestijnse zijde en snijdt soms dorpen door midden. Een vreemd bouwsel dat bij veel mensen weerstand oproept, alhoewel de gids helder uitlegt hoe en waarom deze muur is gebouwd.”
Eva - Woensdag brengen we een bezoek aan een Nederlandse kolonist in de nederzetting Shiloh. Deze kolonist, Uri Heilbron, woont met 350 andere gezinnen samen in de nederzetting en vertelt over zijn religieuze overtuigingen en diepe connectie met het land. Hij leeft relatief rustig in de Westbank en vertelt dat hij niet goed weet of hij vrijwillig zou vertrekken of zou ‘strijden’ mocht de Westbank ontruimd zou worden.

Dag 4
Janine - Vandaag brengen we een bezoek aan de Palestijnse Birzeit Universiteit en krijgen er een snelle rondleiding. Herkenbaar en leuk, en de groep trekt veel bekijks. Gesluierde meiden doen Scheikunde-proefjes in het lab en enkele studenten vertellen hoe het is om Palestijns student te zijn. Makkelijk is dat in elk geval niet altijd, vooral wat arbeidskansen en financiering betreft.

Eva - Donderdag ontmoeten we Birgitta Tazelaar van ‘residentie Oost-Jeruzalem’ van Nederland. Aangezien Palestijns gebied geen staat is, is ze officieel geen ambassadeur. Ze vertelt over de scanner die met hulp van Nederland op de ‘grens’ wordt geplaatst waardoor import/export veel sneller afgehandeld kan worden bij een ‘checkpoint.

Dag 5
Janine – We vertrekken op vrijdag naar de noordgrens. Onze gids is Elliot Chodoff, een ex-majoor van het Israelische leger die nu lesgeeft op een universiteit in Tel Aviv. Hij geeft ons een kijkje in het militaire aspect van de relatie van Israël met de buurlanden Libanon, Syrië, Jordanië en Egypte. De gids is een boeiende spreker met een verhaal dat is doorspekt met grappen, maar ook hier en daar wat militaire bravoure. Er gaat een wereld van informatie voor me open, en dit is voor mij een van de hoogtepunten van de reis.

Eva - ‘s Avonds eten we bij bedoeïenen in Zarzir, niet ver van Nazareth vandaan. Deze Arabische Israëliërs komen voort uit stammen die vroeger nomadisch trokken en in tenten leefden. Nu zijn ze neergestreken in Zarzir en wonen met grote families samen.

Dag 6
Eva - Zaterdag krijgen we over het conflict te horen vanuit een hele andere invalshoek: de Nederlandse correspondenten. Ze erkennen dat veel mensen in Nederland waarschijnlijk door hun media een beeld vormen over de situatie maar vinden het tegelijkertijd onterecht dit als totaal hun verantwoordelijkheid te zien.

Janine – Ook voor mij is het verhaal van de correspondenten het interessantste gedeelte van de dag. Het boek ‘Het zijn net mensen’ van Joris Luyendijk wordt compleet de grond ingeboord, en vanuit de mond van correspondenten die al 20 jaar in het gebied zitten klinkt dit toch wel overtuigend. Zo zeggen sommigen: “Wij zijn ons heel erg bewust van onze verantwoordelijkheid hier. We proberen een genuanceerd verhaal neer te zetten, en we voelen helemaal de drang tot ‘scoren’ niet.”

Dag 7
Janine – Zondagochtend bezoeken we met een paar anderen uit de groep een internationale kerk in Tel Aviv. Heel fijn om te midden van alle turbulentie, informatie en bewustzijn van de gebrokenheid van deze wereld even een moment van bezinning te hebben.

Eva - Zondagmiddag zijn we te gast bij de Geneva Initiative; een NGO die een uitgewerkte twee-staten oplossing presenteert en draagvlak probeert te creëren voor het plan. Zo wordt in het plan de 1967 afgesproken lijnen gevolgd en wordt Palestina een staat zonder leger, maar met een sterke politiemacht. Verder wordt Jeruzalem voor beide staten de hoofdstad. Een uitgewerkt plan door mensen die streven naar een snelle oplossing!

Dag 8
Eva - Op de laatste dag brengen we ’s ochtends een bezoek aan Sderot, een plaatsje rond de twee kilometer van de Gazastrook-grens. We worden geconfronteerd met de vele voorzorgsmaatregelen voor eventuele raketaanvallen van Hamas. ’s Avonds horen we dat raketten zijn afgeschoten, waaronder één op Sderot. Bizar hoe dichtbij het dan komt.

Janine – ’s Middags zijn er twee mensen te gast vanuit de organisatie genaamd ‘Bereaved Parents Circle’, een organisatie met mensen van beide kanten uit het conflict die ofwel een kind of een man of vrouw hebben verloren door het conflict. Ik vond het verhaal van een van de twee, een vrouw die haar man heeft verloren door toedoen van het Israëlische leger, erg ingrijpend. Haar vechtlust maakte indruk op me, en verwonderde me erover dat ze niet bitter overkwam ten opzichte van Israëliërs in het algemeen.

Thuis
Ik (Eva) vertrok met geringe kennis rondom het conflict en met het idee dat het enorm complex zou zijn. Dat laatste bleek inderdaad waar, maar na de reis wisten we in ieder geval iets meer de problemen aan te wijzen en hebben we er meer een beeld bij. Tijdens de reis overkwam me steeds meer het gevoel dat men niet moet proberen te simplistisch of eenduidig dit conflict te benaderen. Kant-en-klare oplossingen zijn sowieso al niet toereikend en zoals het nu gaat wordt de situatie met de dag moeilijker op te lossen. Toch overheerste dit enigszins deprimerende gevoel niet alleen; de bijzondere mensen die we spraken en de organisaties die zich inzetten voor ofwel directe oplossingen of juist zij die begrip en opheldering rondom bepaalde aspecten nastreven bieden hoop voor de toekomst.

Wat mij (Janine) vooral trof tijdens deze reis is dat veel sprekers een grote verantwoordelijkheid leggen bij Europa en men de positie van Europa in het conflict kwalijk neemt. Zo drukte Holocaust-overlevende Hannah Pick-Goslar de groep op het hart om als de toekomst van de Nederlandse politiek deze verantwoordelijkheid te nemen, en een constructieve houding aan te nemen ten opzichte van het conflict. Als lid van de werkgroep Europa en Internationaal trok ik me dit aan en vraag ik me af wat de rol van de Europese Unie hierin zou moeten zijn. Een leuk en belangrijk onderwerp om over na te denken als PerspectieF.

Concluderend kunnen we stellen dat we veel feiten hebben gevonden, maar een oplossing voor het conflict (nog) niet. Het was voor ons een unieke ervaring die we niet snel zullen vergeten.

Mocht je nog vragen hebben over onze ervaringen of bepaalde dingen die we schreven, schroom niet om te mailen!
Mailen naar Janine? internationaal@perspectief.nu
Mailen naar Eva? secretaris@perspectief.nu