Geen heksenjacht op SGP

vrijdag 14 december 2001 00:00

onderstaand artikel werd op 14 december 2001 geplaatst in het Reformatorisch Dagblad

Steeds vaker wordt het grondwetsbegrip ”godsdienstvrijheid” ondergeschikt gemaakt aan allerlei andere vrijheden, stellen Marcel Benard en Bert Heuvelman vast. Het is vreemd om te zien hoe men na 11 september een partij die al sinds 1918 bestaat fundamentalistisch en discriminerend is gaan noemen, schrijven ze.

Door Bert Heuvelman en Marcel Benard
.
Na de aanslagen op het World Trade Center op 11 september werd al snel geproclameerd dat de wereld nooit meer hetzelfde zou zijn. Deze uitspraak heeft
zich voorlopig bewezen in ons denken over veiligheid en de gevaren van fundamentalisme. In dit ”fundamentalisme”-denken is ook weer opnieuw aandacht voor de SGP. We doelen op de tegenwoordig populaire discussie die de SGP als fundamentalistische partij afschildert.

De meest vergaande uitspraken in die richting hebben we tot dusverre kunnen lezen van Joost Engelberts, columnist van de Metro. Hij stelde dat het partijbestuur van de SGP, na een avond in een bordeel te Nunspeet een dronkemanspartij gehouden te hebben, in een zeppelin koers zou zetten richting de Deltawerken om voor een gigantische dijkdoorbraak te zorgen.

Deze zieke gedachte is een duidelijke verwijzing naar de ramp in de Verenigde Staten en buiten alle proporties. Het zwakke argument hierbij, gebaseerd op zinsneden uit het verkiezingsprogramma van de SGP dat tegenwicht wil bieden aan de dijkdoorbraak van paars, is dat je niet moet vergeten hoe vaak fundamentalisten
letterlijk menen wat ze zeggen.

Zere plek
Ook de discussie over het ”vrouwenstandpunt” van de SGP is weer volop losgebarsten. Prominente vrouwelijke politici en pers beschuldigden de SGP van vrouwendiscriminatie en riepen op tot maatregelen. Allerlei pogingen werden ondernomen, van verbieden tot het halveren van de subsidie (de SGP laat immers maar de helft van de bevolking toe), waarbij gemakshalve voorbijgegaan werd aan de vele steunbetuigingen die het bestuur van de SGP ontving van met name vrouwen. Zij stelden dat ze blij waren met het standpunt van de SGP in deze kwestie en
legden ook nog eens de vinger op een zere plek: als deze vrouwelijke politici zich dan hard willen maken voor de positie van de vrouw in Nederland, waarom horen we dan van hen geen kritische geluiden over de moderne slavenhandel en de
vrouwonterende omstandigheden in de gelegaliseerde prostitutie?

Tolerantie
We kunnen ons niet vinden in het vrouwenstandpunt van de SGP. Ook sommige andere standpunten van de partij delen we niet, we zitten niet voor niets bij een andere partij. Daar is verder ook niets mis mee. We maken ons echter wel zorgen om de veranderende houding ten opzichte van minderheden en kleine partijen. Het is verbazend hoe weinig tolerantie er is bij volksvertegenwoordigers tegenover kleine religieuze partijen en minderheden. Steeds vaker wordt het grondwetsbegrip ”godsdienstvrijheid” ondergeschikt gemaakt aan allerlei andere vrijheden.

Ook de heren Dijkstal en de Graaf bepleitten al eens een extra inburgeringscursus voor diegenen die niets snappen van de Nederlandse invulling van het begrip tolerantie. Deze invulling lijkt hierop neer te komen dat je eigenlijk geen principes mag hebben, omdat er dan ook mensen kunnen zijn die zich hieraan storen. Voor mensen die wel duidelijke principes hebben hoef je dus weer niet tolerant te zijn. Die mag je oeverloos beledigen in bijvoorbeeld de Metro.

Recht om regels te stellen
Dat de SGP pretendeert de beste methode voor land en volk in huis te hebben is toch niet vreemd? Iedere politieke partij beweert de beste ideeën te hebben om dit land te besturen. Het aardige van een democratie is dat die ideeën dan concurreren om de gunst van de kiezer, die uiteindelijk het laatste woord heeft. Als iemand de ideeën van de SGP niet ziet zitten, moet die op een andere partij stemmen. Een vereniging heeft het recht om te bestaan en regels te stellen. Dat een studentenvereniging mensen weert die geen student zijn, lijkt niemand vreemd te vinden, maar als een vereniging als de SGP vrouwen weigert als normaal lid, staat iedereen op zijn achterste benen. Vreemd of niet?

Het is vreemd om te zien hoe men na 11 september een partij die al sinds 1918 bestaat fundamentalistisch en discriminerend is gaan noemen. PerspectieF hoopt dan ook van harte dat Nederland snel terugkomt van dit soort heksenjachten tegen ”niet-toleranten”.

De auteurs zijn voorzitter van de commissie Politieke Verdieping van PerspectieF (ChristenUnie-jongeren) respectievelijk voorzitter van PerspectieF.

« Terug