“Bart Jan Spruyt bepleit de oprichting van een nieuwe conservatieve partij, waarin CDA, SGP en ChristenUnie en een flank van VVD en PVV samen zouden komen (…) Maar de idealen van het confessionele en conservatieve denken zijn geen kopieën. Verschillen zijn bijvoorbeeld zichtbaar op de klassieke vrijheidsagenda die Spruyt als gemeenschappelijke referentiekader neemt. Het pregnantst komt dat naar voren bij het verbod op rituele slacht, dat gesteund wordt door de VVD en PVV in de Tweede Kamer en door de PVV óók in de Eerste Kamer. De christelijke politieke partijen waren van begin af aan terughoudend.

“De stelling van Spruyt dat christelijke partijen tot een "irrelevante factor zijn gedecimeerd" is feitelijk onjuist. ChristenUnie heeft na de paarse jaren voor het eerst regeringsverantwoordelijkheid gedragen, SGP haalde bij de laatste verkiezingen een hoger aantal stemmen dan ooit tevoren en het CDA heeft ook met minder zetels deelgenomen aan het kabinet. Daarnaast is de invloed van kleinere partijen in het algemeen toegenomen omdat het parlementaire stelsel is versnipperd. Mochten christelijke partijen kleiner blijven in zetelaantal, dan blijven toch voldoende kansen om beleid te beïnvloeden.”
“Zelfs al zou een brede conservatieve partij voor zetelwinst zorgen, dan prevaleert niet de macht van het getal, maar de kracht van de boodschap. Bij de SGP en ChristenUnie is de christelijke kleur in de boodschap duidelijk aanwezig, al zijn de tinten verschillend. De conservatieve partij van Spruyt zal een wel heel waterig mengsel zijn van christendom, liberalisme en rechts denken.”
Het gehele artikel is afgeschermd, maar vind je onder deze link*