Onderstaand artikel is op 24 januari 2002 in het ND gepubliceerd

Er is een dikke kans dat er na de verkiezingen een coalitie komt van PvdD, CDA en GroenLinks. Dat is de inschatting van voorzitter Bert Heuvelman van PerspectieF, de organisatie van ChristenUniejongeren. Voor hem is het de grote vraag of dat in ethisch opzicht veel zal uitmaken, vergeleken met de paarse coalitie.

door Bert Heuvelman

Het politieke klimaat begint te broeien. Overal merk je: de verkiezingen komen eraan. De stellingen worden betrokken en hier en daar suist al een klodder modder door de lucht. Zowel PvdA als VVD en vooral D66 krijgt flinke tikken. Politieke grijsheid wordt in Nederland minder op prijs gesteld dan het populistisch beantwoorden van onderbuikgevoelens door Leefbaar Nederland. De rest van de partijen blijft nagenoeg constant. Hier en daar een zeteltje meer of minder.

Hoewel PvdA en VVD flink moeten inleveren, zijn zij het toch die gaan strijden om de plaats van grootste partij van Nederland. Eén van beide gaat dus zeker regeren, maar in ieder geval niet allebei, want na acht jaar paars zijn ze elkaar toch ook wel zat. Het CDA staat te popelen om weer eens een potje te regeren en het lijkt hen niet zoveel uit te maken met wie. Hoe verhitter de titanenstrijd tussen PvdA en VVD en hoe groter de populariteit van Leefbaar Nederland, hoe groter de kans dat het CDA in de regering komt.

Twee scenario's
Er zijn twee scenario's: of PvdA en CDA en een derde, of VVD en CDA en een derde. Die derde partij is bij een huwelijk tussen PvdA en CDA sneller gevonden dan wanneer CDA en VVD het op een akkoordje gooien. Ook GroenLinks staat namelijk te kwijlen bij het woord regeren. En zelfs de ChristenUnie ziet wel wat in samenwerkingn met PvdA en CDA. GroenLinks is eigenlijk de enige serieuze derde partij, met als goede reserve de ChristenUnie.

Eigenlijk is het dus al in kannen en kruiken: PvdA, CDA en GroenLinks zullen na mei 2002 wel op het regeringspluche zitting nemen. De jongeren van deze partijen hebben dat ook al door en zijn met een gezamenlijke verklaring gekomen, het zogenaamde paprika-akkoord. Het document is uiterst duidelijk van toon. De profielen van de JS (PvdA) en Dwars (GroenLinks) zijn daarin goed terug te vinden, maar het CDjA is behoorlijk ondergesneeuwd in de rode smurrie. Voor deze partij zou het kleurverschieten van de paprika (rood, geel, groen) wel eens symbool kunnen zijn van de eigen kameleontische karakterloosheid.

Verlanglijstje
Dat brengt ons op de volgende vraag: waar staat het CDA zelf? Wat staat er op zijn verlanglijstje voor regeringsdeelname? Gaat het wat doen aan de nieuwe euthanasiewet? Misschien een stevige investering in palliatieve zorg, of wordt het juridische kader van de toetsingscommissies nog eens kritisch onder de loep genomen?

En wat doet het CDA aan de gelegaliseerde prostitutiebedrijfstak? Het CDA, dat zich graag wil profileren als de partij voor 'hét gezin', zal toch moeten inzien dat deze nieuwe wet (een mijlpaal voor paars!), vrouwensmokkel en vrouwonterende praktijken niet oplost, maar juist mogelijk maakt. Begrippen als trouw, integriteit en seksuele monogamie zijn een voorwaarde voor en fundament onder het gezin. Zal het CDA wat proberen te doen aan deze gezinsondermijnende 'bedrijfstak'? En zal zij daarom ook iets doen aan het homohuwelijk?

In het verleden hebben we gezien dat het CDA het niet zo nauw neemt met de eigen grondslag als het op regeren aankomt. Op basis van één en dezelfde grondslag heeft het eerst euthanasie gedoogd, vervolgens heeft het zich heftig verzet tegen legalisering van euthanasie en nu lezen we niets wezenlijks meer over dit onderwerp in het nieuwe verkiezingsprogramma. Dat geeft reden om sceptisch te zijn over de mogelijke regeringsdeelname van het CDA. Zal het veel uitmaken?

CDA en SGP
Enige tijd geleden mocht ik PerspectieF vertegenwoordigen in een forum van alle politieke jongerenorganisaties. Op de vraag welke partij we het liefst wilden afschaffen, noemde nota bene het CDjA de SGP als een partij die best kon verdwijnen. Het contrast tussen deze twee partijen is groot. Beide staan op een christelijk fundament, maar waar de één (SGP) zoveel mogelijk vasthoudt aan haar principes (of je het er nu mee eens bent of niet), is de ander eigenlijk al vergeten wat zijn echte principes zijn.

We krijgen een andere politieke koers in Nederland. Voorlopig is een coalitie tussen PvdA, CDA en GroenLinks het meest voor de hand liggend. We krijgen dus een sociaal-democratische regering met een neoliberaal sausje en een christelijk bijsmaakje. Maar of dit in ethisch opzicht werkelijk anders zal zijn dan acht jaar paars...

©Nederlands Dagblad